.png){kind=small}
Je ligt op een zonnige dag in het park te chillen. Buienradar weet dat er over een halfuur een gigantische onweersbui aankomt maar denkt: ‘nah, een pushbericht is niet nodig. Ze komen er vanzelf wel achter.’
Zo voelt de aanstaande EU-wetgeving, de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) een beetje. Deze wetgeving gaat de boekhouding van tienduizenden bedrijven op z’n kop zetten… En nog bijna niemand weet ervan. Etiquet to the rescue. In deze blog vertellen we je alles wat je moet weten over de aanstaande revolutie op ‘t gebied van duurzaamheidsrapportage.
Wat is de CSRD?
Als onderdeel van de Europese Green Deal, heeft de EU-commissie de CSRD in het leven geroepen. De CSRD verplicht tienduizenden Europese bedrijven om jaarlijks te rapporteren op de sociale en milieu-impact van hun activiteiten.
Het doel? Investeerders, bedrijven, consumenten, beleidsmakers en andere stakeholders informeren over de duurzaamheidsprestaties van bedrijven, zodat zij op basis hiervan onderbouwde keuzes kunnen maken. Bijvoorbeeld over al dan niet investeren, al dan niet kopen of al dan niet subsidiëren.
De CSRD is de opvolger van de bestaande wetgeving voor duurzaamheidsrapportage, genaamd de Non-Financial Reporting Directive (NFRD). Die liet te veel ruimte voor interpretatie. Ieder bedrijf gaf er z’n eigen invulling aan, waardoor rapporten moeilijk met elkaar te vergelijken waren.
Onder de CSRD wordt duurzaamheidsrapportage dus verder gestandaardiseerd. En wordt het een flink stuk uitgebreider en ingewikkelder.
Voor wie is de CSRD verplicht?
De CSRD wordt verplicht voor alle beursgenoteerde bedrijven én niet-beursgenoteerde bedrijven die aan twee van de drie volgende criteria voldoen:
Minimaal 250 werknemers
Minimaal €40 miljoen omzet
Minimaal €20 miljoen vermogen
Iets minder dan 50.000 Europese bedrijven voldoen aan deze criteria en naar schatting van KPMG zo’n 2.000 Nederlandse bedrijven.
Voor nu blijft het niet-beursgenoteerde MKB dus buiten schot. Wij verwachten echter wel dat de criteria steeds strikter worden en het MKB er in de toekomst ook aan moet geloven. Gelukkig kunnen zij dan wel van een boel geleerde lessen en best practices gebruikmaken.
Waarover moet er binnen de CSRD gerapporteerd worden?
De rapportageverplichting wordt onderverdeeld in drie thema’s: milieu, sociaal en bestuurlijk. Binnen milieu, moet er over de volgende thema’s worden gerapporteerd:
Klimaatverandering
Vervuiling
Water- en zeehulpbronnen
Biodiversiteit en ecosystemen
Grondstofgebruik en circulaire economie
Binnen het thema sociaal, zijn de volgende onderdelen verplicht:
Het eigen personeel: algemeen, werkomstandigheden, gelijke kansen en andere werkgerelateerde rechten
Werkers in de waardeketen
Aangetaste of betrokken gemeenschappen
Eindgebruikers en consumenten
Onder ‘bestuur’, vallen de volgende categorieën:
Bestuur, risicobeheersing en interne controle
Producten en diensten, bestuur en kwaliteit van relaties met zakenpartners
Binnen elk van deze drie thema’s, moeten bedrijven volgens strakke richtlijnen rapporteren over:
Strategie en businessmodel, bestuur en organisatie, impact, risico’s en kansen;
Beleid, doelen, actieplannen en bronnen
Prestatiemeting
Je ziet het al: het is een hele kluif. Maar het kan je bedrijf ook veel brengen - daar komen we zo op.
CSRD-tijdlijn: Wat kan ik verwachten?
Vanaf 2025 moeten beursgenoteerde bedrijven gaan rapporteren over het financieel jaar 2024. Andere bedrijven krijgen een jaar langer voorbereidingstijd.
Dit lijkt ver weg, maar de benodigde data om aan alle criteria van de CSRD te voldoen zijn echt enorm. Niet te onderschatten! Als bedrijven die in 2025 moeten beginnen met rapporteren vandaag beginnen met voorbereiden, zijn ze al aan de late kant. En dat terwijl de eerste set aan rapportagestandaarden pas in oktober 2022 wordt goedgekeurd.
Wat vindt Etiquet van de CSRD?
Wij zijn helemaal voor het standaardiseren van duurzaamheidsrapportages. Momenteel doen veel bedrijven maar wat: pick and choose. Ze rapporteren op de thema’s die hen het beste uitkomen, op een manier die voor hen goed werkt. En dat is niet altijd in lijn met wat stakeholders nodig hebben.
Wat we goed vinden aan de CSRD is dat alle bedrijven hun data volgens een strikt format moeten aanleveren. We denken dat dit greenwashing een stuk moeilijker, en hopelijk onmogelijk maakt. En duurzaamheidsprestaties van bedrijven worden voor het eerst écht onderling vergelijkbaar.
Bovendien leert onze ervaring dat ‘t onder de loep nemen, inzichtelijk maken en monitoren van prestaties op zowel sociale als ecologische duurzaamheid, op uiteenlopende manieren enorm waardevol kan zijn voor een bedrijf. Net als het strategisch nadenken over waar je als bedrijf het verschil kunt en wilt maken. Het geeft het team houvast, richting, en (heel veel) energie. Hoe mooi als de CSRD hier de aanstichter van kan zijn!
We zien overigens ook een aantal risico’s:
De datavereisten zijn gigantisch en de benodigde kennis is nogal specialistisch. We zijn bang dat er te weinig data-analysecapaciteit en technische kennis van duurzaamheid in het bedrijfsleven zijn om al deze bedrijven tijdig te helpen.
Er wordt duidelijk beschreven wat er gerapporteerd moet worden, maar niet hoe. De rapportage behoeft veel rekenwerk, maar hoe de rekensommen gemaakt moeten worden, moet ieder bedrijf zelf uit zien te vogelen.
Veel CSRD-plichtige bedrijven zijn nog niet op de hoogte van de komst van deze wetgeving. Zij hebben wellicht te weinig tijd om zich voor te bereiden.
Er is nog veel onduidelijkheid over handhaving. Bedrijven zijn bezorgd dat ze voor de rechter gedaagd kunnen worden als zij fouten maken in hun rapportage.
Ons belangrijkste advies: als MKB kun je nog eventjes in de zon blijven chillen, maar wees de onweersbui voor en houd de ontwikkelingen goed in de gaten. Zo zorg je ervoor dat je tijdig voldoet aan de verplichtingen en de CSRD in je (strategisch) voordeel laat werken. Dat doen wij ook met en voor onze klanten.